ชื่อไทย: หอมหัวใหญ่
ชื่ออังกฤษ: Onion
ชื่อวิทยาศาสตร์: Allium cepa L.
ในยุโรป หอมหัวใหญ่เปรียบเสมือนไข่มุกของพืชผัก อาหารฝรั่งพื้นฐานแทบทุกอย่างมีหอมใหญ่เป็นผักเพิ่มกลิ่นและรสที่จะขาดไปเสียไม่ได้ และในเชิงสุขภาพ หอมหัวใหญ่เป็นยาลดความดันโลหิตและช่วยรักษาโรคหลอดเลือดและหัวใจ เพราะมันช่วยลดระดับคอเลสเตอรอล (Cholesterol) ในเลือดและเพิ่มคอเลสเตอรอลดีให้ร่างกาย
ว่ากันเรื่องตำนาน นิทานปรัมปราอินเดียเล่าว่าหอมใหญ่ไปร้องทุกข์กับพระพรหมว่า ไม่มีใครที่โศกเศร้ากับการตายของตนเลย พระองค์จึงสั่งให้ใครก็ตามที่หั่นหัวหอมต้องร้องไห้ทุกครั้งไป แต่ถ้าว่ากันที่ข้อมูล หอมหัวใหญ่มีน้ำมันหอมที่ชื่อว่าอัลลินซัลไฟด์ (Allyl sulphide) ที่เมื่อระเหยเข้าตาจะเกิดอาการแสบและร้องไห้ได้นั่นเอง
การเลือกซื้อ
วิธีซื้อเลือกหอมหัวใหญ่ ควรเลือกหัวหอมที่เปลือกแห้งและบาง ไม่ลีบฝ่อ ไม่มีรอยบุบ รอยเน่า หรือจุดราสีดำ และเมื่อซื้อมาแล้ว ให้เก็บหอมในตะกร้าที่อากาศถ่ายเทได้ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเชื้อราในหัวหอม
วิธีล้าง
ใช้มีดหั่นปลายและรากหัวหอม ลอกเปลือกออก แล้วล้างน้ำให้สะอาด หากนำไปแช่เย็นสักครู่จะช่วยลดอาการแสบตาเวลาหั่นหอมได้
วิธีกิน-วิธีปรุง
“หอมหัวใหญ่เป็นผักรสเผ็ดและฉุน มีน้ำมาก หากกินสดให้ซอยทางขวางใส่สลัด จะกินง่ายขึ้น แต่ถ้านำไปปรุงสุก รสเผ็ดซ่าของมันจะแปลงเป็นรสหวาน โดยเฉพาะตรงใจกลางชั้นใน จะเป็นส่วนที่หวานที่สุดเมื่อถูกความร้อน ในอาหารตะวันตก นิยมผัดหอมใหญ่กับน้ำมันมะกอกหรือเนยจนเป็นสีน้ำตาลใส เพื่อดึงความหวานออกมา ก่อนจะเริ่มทำเมนูต่างๆ อย่างเช่น สตู (Stew) น้ำเกรวี่ (Gravy) ซอสพาสต้า (Pasta sauce) หรือจะเป็นพระเอกหลัก ไม่ว่าจะเป็นหอมทอด (Onion ring) ซุปหัวหอม (Onion soup) หรือผัดจนสุกนุ่มเป็นรีลิช (Onion relish) ไว้ทาแซนด์วิชก็ได้
ในบ้านเรา แม้จะนิยมใช้กระเทียมเป็นผักเพิ่มกลิ่นรสในผัดต่างๆ เป็นหลัก แต่ในบางเมนู เช่น ผัดเปรี้ยวหวาน ข้าวผัด หรือเมนูยำ ก็มีการใช้หอมใหญ่เพิ่มกลิ่นรสมากขึ้น ”
ที่มาข้อมูล
- สารานุกรมผัก ทวีทอง หงษ์วิวัฒน์